Eén van de minder fijne kanten van het paardrijden is dat, als ze iets gaan mankeren, soms heel verdrietige beslissingen genomen moeten worden. Jammer genoeg hebben we deze keer in goed overleg met de dierenarts de beslissing moeten nemen om River van haar zere benen te verlossen en haar te laten inslapen.
River is nog maar anderhalf jaar bij ons op de manege, maar ze heeft al een behoorlijke carrière achter zich. Als 3 jarige is ze door de familie Wisse gekocht en heeft dochter Conny met haar M dressuur en L springen gehaald. Blijkbaar had Rosalinda, dat is haar officiële stamboeknaam, talent om te springen, want ze is door Siebe Kramer internationaal uitgebracht en ze heeft zelfs met hem bij Jumping Amsterdam gesprongen.
Na deze successen mocht ze voor nageslacht zorgen en heeft 2 hengstveulentjes gekregen.
River zou 7 mei 20 jaar geworden zijn, maar helaas waren haar benen versleten, ze was de laatste tijd vaak onregelmatig en soms zelfs kreupel. Toch kon ze nog best pittig zijn, vooral als ze hindernissen zag, werd ze erg vrolijk en wilde ze het liefst springen, maar omdat we haar niet meer wilde belasten mocht ze niet meer springen.
Afgelopen maandag is de dierenarts weer geweest en heeft geconstateerd dat River aan alle vier haar benen pijn heeft en ondanks pijnstillers pijn blijft hebben.
Ook al was River nog niet zolang bij ons, mijn hart had ze gestolen. Zowel op stal als om op te rijden was ze erg lief. Toen ze op de manege kwam was het winter en leek ze wel een beertje, ze had een enorme vacht. Dagen ben ik bezig geweest om met een speciale kam de dikke vacht enigszins uit te dunnen. Ook bij het kammen was ze erg lief en geduldig, want het was niet altijd even lekker, denk ik. Onder het zadel heeft ze bij mij nooit een stap verkeerd gezet en ze had een heerlijke galop, kortom het was een fijn paard om te rijden.
Lieve River, ik ga je missen, ik vond het fijn om op jou te rijden. Rust zacht!
Namens het bestuur,
Anneke